برآورد شیوع مهم‌ترین روش‌های مسمویت‌زای مورد استفاده در خودکشی در ایران: مطالعه مرور منظم و متاآنالیز

  سابقه و هدف: بررسی روش خودکشی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تحقیقات مربوط به خودکشی است. آمار دقیقی در رابطه با روش‌های مسمویت‌زای به کار گرفته شده برای خودکشی در کشور وجود ندارد. هدف از این مطالعه برآورد شیوع روش‌های مسمویت‌زا در خودکشی‌های ایران می‌باشد. مواد و روش‌ها: کلیه پایگاه‌های اطلاع‌رسانی داخلی و هم‌چنین PubMed، Science direct/ ISI و Scopus بدون محدودیت زمانی تا اول فروردین 1391 بررسی شدند. در ابتدا، تعداد 1398 مقاله یافت شد. پس از مرور عناوین، 34 مقاله مرتبط وارد مرحله‌ی ارزیابی متن کامل مقالات گردید. در نهایت 19 مقاله مشمول معیارهای ورود، وارد تحلیل نهایی شدند. روش اثرات تصادفی مانتل-هنزل برای برآورد شیوع ترکیبی استفاده شد. برای بررسی ناهم‌گنی در میان مطالعات انتخاب شده از تحلیل زیرگروه‌ها و متارگرسیون استفاده شد. یافته‌ها: این متاآنالیز تعداد 8494 نفر مرد و 13503 نفر زن را شامل می‌شد. شاخص هتروژنسیتی برای مسمویت با دارو 3/99% و برای سموم کشاورزی 1/98% به‌دست آمد. شیوع مسمومیت با داروها 75% (فاصله اطمینان 95%: 68 تا 82%) و شیوع مسمومیت با سموم کشاورزی 13% (فاصله اطمینان 95%: 16-10%) محاسبه گردید. به ترتیب کم‌ترین میزان شیوع مسمویت با داروها و سموم کشاورزی در استان‌های ایلام و خراسان رضوی و بیش‌ترین در استان‌های گلستان و ایلام است. نتیجه‌گیری: شایع‌ترین روش مسمویت‌زای به کار رفته در خودکشی، استفاده از دارو بود. آموزش در جهت عدم انبار داروها در خانه و هم‌چنین اعمال قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای تجویز داروها قابل توصیه است.